34 Ioel

Text from romanliturgy.org

E-book created by A.S.Drury

$Id: 34_ioel.html,v 1.3 2013/02/10 22:39:41 asdrury Exp $

Table of Contents

  1. Introduction
  2. Missae
  3. Notae
  4. Sources
  5. 1 2 3 4 

Introduction

This edition combines the text of the Nova Vulgata from RomanLiturgy.org with information from the Missale Romanum, 1962. A future edition will provide a similar treatment using information from Ordo lectionum missae.

This work is based on the following principles:

  1. First, Latin is the language of Roman Catholic Christianity. See, e.g., the motu proprio Latina Lingua in Latin or English. Furthermore, the Nova Vulgata is the "typical" Catholic Bible, the blueprint or template for all other Catholic Bibles. See, e.g., this Constitutio Apostolica in Latin or English.
  2. Second, when studying the Bible, it is sometimes helpful to know how the Church has traditionally used a passage. So, this edition is intended to make it easy to answer the following questions:

Other info:

Capitulum 1

1.1  Verbum Domini, quod factum est ad Ioel filium Phatuel.
1.2  Audite hoc, senes, et auribus percipite, omnes habitatores terræ, si factum est istud in diebus vestris aut in diebus patrum vestrorum.
1.3  Super hoc filiis vestris narrate, et filii vestri filiis suis, et filii eorum generationi alteræ.
1.4  Residuum erucæ comedit locusta, et residuum locustæ comedit bruchus, et residuum bruchi comedit gryllus.
1.5  Expergiscimini, ebrii, et flete, et ululate, omnes, qui bibitis vinum, propter mustum, quoniam periit ab ore vestro.
1.6  Gens enim ascendit super terram meam fortis et innumerabilis; dentes eius ut dentes leonis, et molares leænæ sunt ei.
1.7  Posuit vineam meam in desertum et ficum meam in lignum confractum; nudans spoliavit eam et proiecit, albi facti sunt rami eius.
1.8  Plange, quasi virgo accincta sacco super virum pubertatis suæ.
1.9  Periit oblatio et libatio de domo Domini; luxerunt sacerdotes ministri Domini.
1.10  Depopulata est regio; luxit humus, quoniam devastatum est triticum, defecit mustum, elanguit oleum.
1.11  Confundemini, agricolæ, ululate, vinitores, super frumento et hordeo, quia periit messis agri.
1.12  Vinea exaruit, et ficus elanguit, malogranatum et palma et malum et omnia ligna agri aruerunt, quia evanuit gaudium a filiis hominum.
1.13  Accingite vos et plangite, sacerdotes; ululate, ministri altaris. Ingredimini, cubate in sacco, ministri Dei mei, quoniam interiit de domo Dei vestri oblatio et libatio.
1.14  Sanctificate ieiunium, vocate cœtum, congregate senes, omnes habitatores terræ in domum Dei vestri, et clamate ad Dominum:
1.15  « Heu diei! Quia prope est dies Domini, et quasi vastitas a potente veniet.
1.16  Numquid non coram oculis vestris alimenta perierunt, de domo Dei nostri lætitia et exsultatio?”.
1.17  Computruerunt semina subtus glebas suas, demolita sunt horrea, dissipatæ sunt apothecæ, eo quod exaruit triticum.
1.18  Quid ingemuit animal, perterrita sunt armenta boum, quia non est pascua eis? Sed et greges pecorum disperierunt.
1.19  Ad te, Domine, clamo, quia ignis comedit pascua deserti, et flamma succendit omnia ligna agri.
1.20  Sed et bestiæ agri suspirant ad te, quoniam exsiccati sunt fontes aquarum, et ignis devoravit pascua deserti.

Capitulum 2

2.1  Canite tuba in Sion, ululate in monte sancto meo; conturbentur omnes habitatores terræ, quia venit dies Domini, quia prope est.
2.2  Dies tenebrarum et caliginis, dies nubis et turbinis; quasi aurora expansa super montes populus multus et fortis: similis ei non fuit a principio, et post eum non erit usque in annos generationis et generationis.
2.3  Ante faciem eius ignis vorat, et post eum exurit flamma. Quasi hortus Eden terra coram eo, et post eum solitudo deserti; neque est quod effugiat eum.
2.4  Quasi aspectus equorum aspectus eorum, et quasi equites sic current.
2.5  Sicut sonitus quadrigarum super capita montium exsiliunt, sicut sonitus flammæ ignis devorantis stipulam, velut populus fortis præparatus ad prœlium.
2.6  A facie eius cruciabuntur populi, omnes vultus candentes.
2.7  Sicut fortes currunt, quasi viri bellatores ascendunt murum; unusquisque in viis suis graditur, et non declinant a semitis suis.
2.8  Unusquisque fratrem suum non coarctat, singuli in calle suo ambulant, per media tela prorumpunt sine intermissione.
2.9  Urbem ingrediuntur, in murum discurrunt, domos conscendunt, per fenestras intrant quasi fur.
2.10  A facie eius contremuit terra, moti sunt cæli, sol et luna obtenebrati sunt, et stellæ retraxerunt splendorem suum.
2.11  Et Dominus dedit vocem suam ante faciem exercitus sui, quia multa sunt nimis castra eius, quia fortia et facientia verbum eius; magnus enim dies Domini et terribilis valde, et quis sustinebit eum?
2.12  « Nunc ergo, dicit Dominus, convertimini ad me in toto corde vestro, in ieiunio et in fletu et in planctu;
2.13  et scindite corda vestra et non vestimenta vestra, et convertimini ad Dominum Deum vestrum, quia benignus et misericors est, patiens et multæ misericordiæ et placabilis super malitia ».
2.14  Quis scit, si convertatur et ignoscat et relinquat post se benedictionem, oblationem et libationem Domino Deo vestro?
2.15  Canite tuba in Sion, sanctificate ieiunium, vocate cœtum; congregate populum, sanctificate conventum, coadunate senes,
2.16  congregate parvulos et sugentes ubera, egrediatur sponsus de cubili suo, et sponsa de thalamo suo.
2.17  Inter vestibulum et altare plorent sacerdotes ministri Domini et dicant: “Parce, Domine, populo tuo et ne des hereditatem tuam in opprobrium, ut dominentur eis nationes ». Quare dicent in populis: « Ubi est Deus eorum »?
2.18  Zelatus est Dominus terram suam et pepercit populo suo.
2.19  Et respondit Dominus et dixit populo suo: « Ecce ego mittam vobis frumentum et vinum et oleum, et replebimini eis; et non dabo vos ultra opprobrium in gentibus.
2.20  Et eum, qui ab aquilone est, procul faciam a vobis et expellam eum in terram inviam et desertam: facies eius contra mare orientale, et extremum eius ad mare occidentale; et ascendet fœtor eius, et ascendet putredo eius, quia magna operatus est.
2.21  Noli timere, terra; exsulta et lætare, quoniam magna Dominus operatus est.
2.22  Nolite timere, animalia regionis, quia germinaverunt pascua deserti, quia lignum attulit fructum suum, ficus et vinea dederunt divitias suas.
2.23  Et, filii Sion, exsultate et lætamini in Domino Deo vestro, quia dedit vobis pluviam iustitiæ et descendere fecit ad vos imbrem matutinum et serotinum sicut prius.
2.24  Et implebuntur areæ frumento, et redundabunt torcularia vino et oleo;
2.25  et reddam vobis annos, quos comedit locusta, bruchus et gryllus et eruca, exercitus meus magnus, quem misi in vos.
2.26  Et comedetis vescentes et saturabimini et laudabitis nomen Domini Dei vestri, qui mirabilia fecit vobiscum; et non confundetur populus meus in sempiternum.
2.27  Et scietis quia in medio Israel ego sum, et ego Dominus Deus vester, et non est amplius; et non confundetur populus meus in æternum ».

Missale Romanum, 1962
Capitulum 3

3.1  Et erit post hæc: effundam spiritum meum super omnem carnem, et prophetabunt filii vestri et filiæ vestræ, senes vestri somnia somniabunt, et iuvenes vestri visiones videbunt;
3.2  sed et super servos meos et ancillas in diebus illis effundam spiritum meum.
3.3  Et dabo prodigia in cælo et in terra, sanguinem et ignem et columnas fumi;
3.4  sol convertetur in tenebras, et luna in sanguinem, antequam veniat dies Domini magnus et horribilis.
3.5  Et erit: omnis, qui invocaverit nomen Domini, salvus erit, quia in monte Sion et in Ierusalem erit salvatio, sicut dixit Dominus, et in residuis, quos Dominus vocaverit.

Capitulum 4

4.1  Quia ecce in diebus illis et in tempore illo, cum convertero sortem Iudæ et Ierusalem,
4.2  congregabo omnes gentes et deducam eas in vallem Iosaphat et disceptabo cum eis ibi super populo meo et hereditate mea Israel, quos disperserunt in nationibus, et terram meam diviserunt.
4.3  Et super populum meum miserunt sortem; et dederunt puerum pro meretrice et puellam vendiderunt pro vino, ut biberent.
4.4  Verum quid vobis et mihi, Tyrus et Sidon et omnes termini Philisthææ? Numquid ultionem vos reddetis mihi? Et si ulciscimini vos contra me, cito velociter reddam ultionem vestram super caput vestrum.
4.5  Argentum enim meum et aurum tulistis et pretiosa bona mea intulistis in delubra vestra.
4.6  Et filios Iudæ et filios Ierusalem vendidistis filiis Græcorum, ut longe faceretis eos de finibus suis.
4.7  Ecce ego suscitabo eos de loco, in quo vendidistis eos, et reddam ultionem vestram in caput vestrum.
4.8  Et vendam filios vestros et filias vestras in manibus filiorum Iudæ; et venumdabunt eos Sabæis, genti longinquæ, quia Dominus locutus est.
4.9  Clamate hoc in gentibus, sanctificate bellum, suscitate robustos; accedant, ascendant omnes viri bellatores.
4.10  Concidite vomeres vestros in gladios et falces vestras in lanceas; infirmus dicat: « Fortis ego sum ».
4.11  Erumpite et venite, omnes gentes de circuitu, et congregamini ibi! Deduc, Domine, robustos tuos!
4.12  Consurgant et ascendant gentes in vallem Iosaphat, quia ibi sedebo, ut iudicem omnes gentes in circuitu.
4.13  Mittite falces, quoniam maturavit messis; venite et premite, quia plenum est torcular: exuberant torcularia, quia magna est malitia eorum.
4.14  Populi, populi in valle Decisionis, quia iuxta est dies Domini in valle Decisionis.
4.15  Sol et luna obtenebrati sunt, et stellæ retraxerunt splendorem suum.
4.16  Et Dominus de Sion rugiet et de Ierusalem dabit vocem suam; et movebuntur cæli et terra, et Dominus refugium populo suo et fortitudo filiis Israel.
4.17  Et scietis quia ego Dominus Deus vester habitans in Sion monte sancto meo; et erit Ierusalem locus sanctus, et alieni non transibunt per eam amplius.
4.18  Et erit in die illa: stillabunt montes mustum, et colles fluent lacte; et per omnes rivos Iudæ ibunt aquæ, et fons de domo Domini egredietur et irrigabit torrentem Settim.
4.19  Ægyptus in desolationem erit, et Idumæa in desertum desolationis, pro eo quod inique egerint in filios Iudæ et effuderint sanguinem innocentem in terra eorum.
4.20  Et Iuda in æternum habitabitur, et Ierusalem in generationem et generationem;
4.21  et vindicabo sanguinem eorum, quem non relinquam impunitum; et Dominus commoratur in Sion.

Missae

Feria IV cinerum
Feria VI Quatuor Temporum Pentecostes
Sabbato Quatuor Temporum Pentecostes

Notae

Sources

SRC Description
NAB New American Bible 1986
NIB New Interpreters Bible 1994