37 Ionae

Text from romanliturgy.org

E-book created by A.S.Drury

$Id: 37_ion.html,v 1.3 2013/02/10 22:39:41 asdrury Exp $

Table of Contents

1. Introduction
2. Missae
3. Notae
4. Sources
5. 1 2 3 4 

Introduction

This edition combines the text of the Nova Vulgata from RomanLiturgy.org with information from the Missale Romanum, 1962. A future edition will provide a similar treatment using information from Ordo lectionum missae.

This work is based on the following principles:

1. First, Latin is the language of Roman Catholic Christianity. See, e.g., the motu proprio Latina Lingua in Latin or English. Furthermore, the Nova Vulgata is the "typical" Catholic Bible, the blueprint or template for all other Catholic Bibles. See, e.g., this Constitutio Apostolica in Latin or English.
2. Second, when studying the Bible, it is sometimes helpful to know how the Church has traditionally used a passage. So, this edition is intended to make it easy to answer the following questions:
   • Where has the Church used this passage in her Liturgy? See the notes at the end of each chapter, where applicable.
   • What else is read with this passage? What other passages has the Church brought together with this one? Click on the name of a Mass referenced in the notes at the end of each chapter to get a sense of the context in which a passage is used. (Hint: Use the back button to go back.)

Other info:

• Note for students of Latin: This e-book works well with An Electronic Latin Dictionary by Lucas Nicolato.
• The latest version is available from GMR@sourceforge.net.
• Please send errors to moc.laimg@yrurd.ruhtra-reversed.

Capitulum 1

1.1  Et factum est verbum Domini ad Ionam filium Amathi dicens:
1.2  « Surge et vade in Nineven civitatem grandem et prædica in ea, quia ascendit malitia eius coram me ».
1.3  Et surrexit Ionas, ut fugeret in Tharsis a facie Domini; et descendit Ioppen et invenit navem euntem in Tharsis et dedit naulum eius et descendit in eam, ut iret cum eis in Tharsis a facie Domini.
1.4  Dominus autem misit ventum magnum in mare, et facta est tempestas magna in mari, et navis periclitabatur conteri.
1.5  Et timuerunt nautæ et clamaverunt unusquisque ad deum suum et miserunt vasa, quæ erant in navi, in mare, ut alleviaretur ab eis. Ionas autem descenderat ad interiora navis et, cum recubuisset, dormiebat sopore gravi.
1.6  Et accessit ad eum gubernator et dixit ei: « Quid? Tu sopore deprimeris? Surge, invoca Deum tuum, si forte recogitet Deus de nobis, et non pereamus ». nota
1.7  Et dixit unusquisque ad collegam suum: « Venite, et mittamus sortes, ut sciamus quare hoc malum sit nobis ». Et miserunt sortes, et cecidit sors super Ionam.
1.8  Et dixerunt ad eum: « Indica nobis cuius causa malum istud sit nobis. Quod est opus tuum, et unde venis? Quæ terra tua, et ex quo populo es tu? ».
1.9  Et dixit ad eos: « Hebræus ego sum et Dominum, Deum cæli, ego timeo, qui fecit mare et aridam ».
1.10  Et timuerunt viri timore magno et dixerunt ad eum: « Quid hoc fecisti? ». Cognoverant enim viri quod a facie Domini fugeret, quia indicaverat eis.
1.11  Et dixerunt ad eum: « Quid faciemus tibi, ut conticescat mare a nobis? ». Mare enim magis ac magis intumescebat.
1.12  Et dixit ad eos: « Tollite me et mittite in mare, et cessabit mare a vobis; scio enim ego quoniam propter me tempestas hæc grandis super vos ».
1.13  Et remigabant viri, ut reverterentur ad aridam; et non valebant, quia mare magis intumescebat super eos.
1.14  Et clamaverunt ad Dominum et dixerunt: « Quæsumus, Domine, ne pereamus in anima viri istius, et ne des super nos sanguinem innocentem; quia tu, Domine, sicut voluisti, fecisti ».
1.15  Et tulerunt Ionam et miserunt in mare; et stetit mare a fervore suo.
1.16  Et timuerunt viri timore magno Dominum et immolaverunt hostias Domino et voverunt vota.

Capitulum 2

2.1  Et præparavit Dominus piscem grandem, ut deglutiret Ionam; et erat Ionas in ventre piscis tribus diebus et tribus noctibus.
2.2  Et oravit Ionas ad Dominum Deum suum de ventre piscis
2.3  et dixit: « Clamavi de tribulatione mea ad Dominum, et respondit mihi; de ventre inferi clamavi, et exaudisti vocem meam.
2.4  Et proiecisti me in profundum in corde maris, et flumen circumdedit me; omnes gurgites tui et fluctus tui super me transierunt.
2.5  Et ego dixi: “Abiectus sum a conspectu oculorum tuorum; verumtamen rursus videbo templum sanctum tuum”.
2.6  Circumdederunt me aquæ usque ad guttur, abyssus vallavit me, iuncus alligatus est capiti meo.
2.7  Ad extrema montium descendi, terræ vectes concluserunt me in æternum, sed eduxisti de fovea vitam meam, Domine Deus meus.
2.8  Cum angustiaretur in me anima mea, Domini recordatus sum, et venit ad te oratio mea, ad templum sanctum tuum.
2.9  Qui colunt idola vana, pietatem suam derelinquunt;
2.10  ego autem in voce laudis immolabo tibi, quæcumque vovi, reddam; salus Domini est ».
2.11  Et dixit Dominus pisci, et evomuit Ionam in aridam.

Capitulum 3

3.1  Et factum est verbum Domini ad Ionam secundo dicens:
3.2  « Surge, vade in Nineven civitatem magnam et prædica in ea prædicationem, quam ego loquor ad te ».
3.3  Et surrexit Ionas et abiit in Nineven iuxta verbum Domini. Et Nineve erat civitas magna coram Deo, itinere trium dierum.
3.4  Et cœpit Ionas introire in civitatem itinere diei unius; et clamavit et dixit: « Adhuc quadraginta dies, et Nineve subvertetur ».
3.5  Et crediderunt viri Ninevitæ in Deo; et prædicaverunt ieiunium et vestiti sunt saccis a maiore usque ad minorem.
3.6  Et pervenit verbum ad regem Nineve; et surrexit de solio suo et abiecit pallium suum a se et indutus est sacco et sedit in cinere.
3.7  Et clamavit et dixit in Nineve decreto regis et principum eius dicens: « Homines et iumenta et boves et pecora non gustent quidquam nec pascantur et aquam non bibant;
3.8  et operiantur saccis homines et iumenta et clament ad Deum in fortitudine, et convertatur vir a via sua mala et a violentia, quæ est in manibus eorum.
3.9  Quis scit si convertatur et ignoscat Deus et revertatur a furore iræ suæ, et non peribimus? ».
3.10  Et vidit Deus opera eorum, quia conversi sunt de via sua mala; et misertus est Deus super malum, quod lo cutus fuerat ut faceret eis, et non fecit.

Capitulum 4

4.1  Et afflictus est Ionas afflictione magna et iratus est;
4.2  et oravit ad Dominum et dixit: « Obsecro, Domine, numquid non hoc est verbum meum, cum adhuc essem in terra mea? Propter hoc præoccupavi ut fugerem in Tharsis. Sciebam enim quia tu Deus clemens et misericors es, longanimis et multæ miserationis et ignoscens super malitia.
4.3  Et nunc, Domine, tolle, quæso, animam meam a me, quia melior est mihi mors quam vita”.
4.4  Et dixit Dominus: « Putasne bene irasceris tu? ».
4.5  Et egressus est Ionas de civitate et sedit contra orientem civitatis et fecit sibimet umbraculum ibi et sedebat subter illud in umbra, donec videret quid accideret in civitate.
4.6  Et præparavit Dominus Deus hederam, et ascendit super Ionam, ut esset umbra super caput eius et protegeret eum ab afflictione sua. Et lætatus est Ionas super hedera lætitia magna.
4.7  Et paravit Deus vermem, cum surgeret aurora in crastinum, et percussit hederam, quæ exaruit.
4.8  Et, cum ortus fuisset sol, præcepit Deus vento orientali calido; et percussit sol super caput Ionæ, et elanguit; et petivit animæ suæ, ut moreretur, et dixit: « Melius est mihi mori quam vivere »
4.9  Et dixit Deus ad Ionam: « Putasne bene irasceris tu super hedera? ». Et dixit: « Bene irascor ego usque ad mortem ».
4.10  Et dixit Dominus: « Tu doles super hederam, in qua non laborasti neque fecisti, ut cresceret, quæ sub una nocte nata est et sub una nocte periit.
4.11  Et ego non parcam Nineve civitati magnæ, in qua sunt plus quam centum viginti milia hominum, qui nesciunt quid sit inter dexteram et sinistram suam, et iumenta multa? ».

Missae

Notae

Capitulum 1

  * 1:6 NIB Cf. Mk 4:38 

Sources